کـــــــآش ...

بــــــا هــــــــــم در کـــــوچـــه هـــای ایـــن شهـــــــــر راه بـــــرویم

میخـــــــواهم

جــــآهـــایی را که مـــــرده ام نشـــــانت بدهــــــم...

دلـــــــــم ميخو اهد ... .

آنقـــــدر بـــرايـــــش کَســـــي باشم ... .

کـــــه دنبـــــال کـَــــسِ ديگـــــري نباشد

میشـــــــنوی ؟ 

گــــــــوش کن

صـــــدایی مـــی آید

خــــــوب گـــــوش کــــن . . .

صدای نالــــــــــه های زمیـــن است

کـــه مــــــردی با گلنـــــــــــگی

گـــــــــودالـــی در حـــــال کنــــدن است

گـــــــــــودالی به شکـــل مستـــــطیل

بـــــــــــــــــــــــــــرای مـــــــــــــــــــن . . .

دلتنگـے من تمامــ نمـے‌شود ...

همین کــ ِ فکر کنمــ ..

من و تو ..

دو نفریمــ ..

دلتنگ‌تر مـے‌شومــ براے تو ...

چگونه تکه تکه های سهمم از تو را

کنار هم بگذارم؟

چگونه بسازمت؟

آدم هـــــــا... فـرامـوش نـــمیکــــنند ... !! ...

فــــــــقط ...

دیـــگر ســـــــــــــــــــــاکت میشـوند ...

هـمین....!

چــه قانــون ناعــادلانــه ای !

بــرای شــروع یــک رابطــه ,

هــر دو طــرف بایــد بخواهنــد …

امــا …

بــرای تمــام شدنــش ,

همیــن کــه یــک نفــر بخواهــد کافیســت

آدم باید یکی رو داشته باشه

ساعت دو نصفه شب بهش اس بزنه بگه دلم گرفته

اونم سریع بهش زنگ بزنه و بگه قربون دلت برم….

اگه همچین کسی رو دارین قدرشو بدونین ...

مــا آدم هــا مــوجــودات عــجــیــبــی هــســتــیــم ....

هــمــون لــحــظــه کــه بــیــشــتــر از هــمــه روزهــا بــهــش نــیــاز داری

نــیــســتــش و تــنــهــات مــیــذاره...

کسی در این سوز و سرمای تنهایی

دست هایت را نمیگیرد در جیب بگذارشان

شاید ذره ای خاطره ته جیب مانده باشد که هنوز هم گرم است . . .